Należy wykonać szkic (bądź odpowiednio większą liczbę szkiców) wyniesienia projektu w teren. Na szkicu znajdujemy dwa punkty osnowy geodezyjnej oraz sposób lokalizacji inwestycji względem prostej utworzonej przez te dwa punkty.

Znane są współrzędne punktów pp1, pp3 oraz współrzędne pomocniczego punktu pA.

Znane są również wymiary konstrukcyjne obiektu do wyniesienia w teren. Należy obliczyć współrzędne wszystkich punktów załamania tego obiektu oraz przygotować szkic do wyznaczenia obiektu już w terenie. Znane jest również położenie jednej ze ścian budynku względem prostej wyznaczonej punktami pp1-pp3 a punkt pA jest punktem przecięcia się tej elewacji z prostą pp1-pp3.

Skala rysunku to 1:500. Dla ułatwienia wykonania zadania w polu rysunku znajduje się podziałka transwersalna dla tej skali. Przy pracy na papierze wydrukowanie zarówno projektu obiektu wyznaczanego jak i podziałki transwersalnej pozwala na zachowanie skali rysunku jak i kartometryczności samej podziałki transwersalnej bez względu na stopień powiększenia mapy.

Niezbędne wielkości :

nr pktu	X	Y
pp1	100,00	100,00
pp3	100,00	186,30
pA	100,00	246,52

długości odcinków:

Kąt pp3 - pA - 2 wynosi 102,7424 [grad]

Wykonanie zadania w programie c-geo:

Wykonanie zadania w programie c-geo jest banalnie proste. Rozpoczynamy od założenia właściwej tabeli, w której wpiszemy współrzędne punktów danych.

Można je także importować z pliku tekstowego, utworzonego w dowolnym edytorze.

Następnie przechodzimy do okna mapy i tutaj włączamy wykonanie prostej pod zadanym kątem. Po wpisaniu właściwych danych - wielkości kąta, długości boku oraz numeru końcowego - łączymy nowe punkty właściwymi liniami (grubość, kolor). Gdy mamy pierwszą linię naszego obiektu do wytyczenia na ekranie, włączamy obliczenie kolejnych punktów metodą ortogonalną. Dobierając tutaj właściwe punkty, kolejno wrysowujemy następne punkty konturu budynku po wpisaniu do tabeli właściwych domiarów.

Po wprowadzeniu współrzędnych punktów wyjściowych w oknie mapy możemy zobaczyć ich wzajemne położenie.

Gdy wykorzystamy ikonę z podprogramem wystawienia prostej pod wskazanym kątem, możemy kontynuować dalszą pracę nad przygotowaniem danych do sporządzenia szkicu wyniesienia obiektu w teren.

Należy pamiętać, że o ile przy kartowaniu ręcznym nie zwracamy uwagi na niektóre elementy, tak przy opracowaniu numerycznym przyjęto umownie, że domiary z lewej strony prostej odniesienia mają znak ujemny, a dodatni znak przypisujemy punktom po lewej stronie prostej odniesienia.

Kolejne etapy wrysowania budynku w programie c-geo

Już mamy wrysowany projektowany obiekt, a narzędzie linijka określa długość odcinka [pA - 1] = 9,05 m

Z chwilą, gdy mamy już wrysowane wszystkie punkty połączone odcinkami łamanej, możemy jeszcze wymusić na programie wyświetlenie odpowiednich informacji kątowych oraz liniowych. W zależności od stopnia skomplikowania, możemy wykonać jeden wydruk lub odpowiednio więcej w taki sposób, aby można było w prosty sposób dokonać wyniesienia zaprojektowanych punktów już w terenie na stanowisku. Tradycyjnie praca opiera się na wykonaniu szeregu obliczeń, żmudnych i wymagających ogromnej staranności, aby nie było pomyłek w czasie realizacji projektu.

Profesjonalne geodezyjne programy obliczeniowe mają do siebie to, że wyeliminowana jest do minimum liczba wpisywania danych tego samego punku. Wszelkie obliczenia są prowadzone z kontrolą i sam program wymusza sprawdzenie dokładności i prawidłowości procesu obliczeniowego, a możliwość wydrukowania szkicu oraz informacji wiążących się z załącznikiem graficznym pozwala na bezbłędne wykonanie kopii obrazu na ekranie na wydruk papierowy, który będzie podstawą wykonania prac pomiarowych.

Zadanie to możemy wykonać nie tylko w programie c-geo, jest kilka różnych programów i to od geodety zależy, w którym z nich będzie mu najwygodniej pracować. Warto też dodać, że jednym z wygodnych narzędzi do obliczeń, jest arkusz kalkulacyjny, który wchodzi w podstawowy pakiet oprogramowania komputera.

Arkusz kalkulacyjny pozwala użytkownikowi na ingerencję w dowolnym miejscu wykonania zadania i ma tę cechę szczególną, że zapisany plik może służyć później do zweryfikowania poprawności obliczeń, a po zianie danych każde obliczenie jest wykonywane już automatycznie, co znacząco ułatwia wykonanie zadania.